آرایه آهنربای هالباخ ​​آرایش خاصی از آهنرباهای دائمی است که میدان مغناطیسی را در یک طرف آرایه قوی تر می کند ، در حالی که میدان را در طرف دیگر به صفر نزدیک می کند. این بسیار متفاوت از میدان مغناطیسی حول یک آهن ربا است. با یک آهنربا ، میدان مغناطیسی با قدرت مساوی در دو طرف آهن ربا دارید.

این اثر در ابتدا توسط جان سی مالینسون در سال 1973 کشف شد و این ساختارهای "یک طرفه شار" در ابتدا توسط وی به عنوان یک کنجکاو توصیف شد. در دهه 1980 ، فیزیکدان کلاوس هالباخ ​​به طور مستقل آرایه Halbach را برای تمرکز پرتوهای ذرات ، الکترون ها و لیزرها اختراع کرد.

آرایه های رایج آهنربا Halbach خطی و استوانه ای هستند. ساختارهای آرایه خطی عمدتا در موتورهای خطی مانند قطار maglev استفاده می شوند. ساختار آرایه استوانه ای عمدتا در موتورهای آهنربای دائمی مانند موتور پمپ جریان خون در سیستم پیشران خون قلب استفاده می شود. میدان مغناطیسی متمرکز ساختار آرایه استوانه ای همچنین برای لوله های موج در حال حرکت برای ماهواره های ارتباطی ، مگنترون های مایکروویو راداری و غیره مناسب است.