رزونانس مغناطیسی هسته ای (NMR) یک طیف سنجی ویژه nuceli (هسته ای) است که کاربردهای گسترده ای در علوم فیزیکی ، شیمی و صنعت دارد. NMR از یک آهنربا بزرگ (مغناطیسی) برای بررسی ویژگیهای ذاتی چرخش هسته های اتمی استفاده می کند. مانند همه طیف سنجی ها ، NMR از جزء تابش الکترومغناطیسی (امواج فرکانس رادیویی) برای ارتقاء انتقال بین سطوح انرژی هسته ای (رزونانس) استفاده می کند.

امروزه NMR به یک فناوری تحلیلی پیچیده و قدرتمند تبدیل شده است که کاربردهای متنوعی در بسیاری از رشته های تحقیقات علمی ، پزشکی و صنایع مختلف پیدا کرده است. طیف سنجی NMR مدرن بر کاربرد در سیستم های مولکولی تاکید کرده و نقش مهمی در زیست شناسی ساختاری ایفا می کند. با پیشرفت در روش و ابزار در دو دهه گذشته ، NMR به یکی از قوی ترین و متنوع ترین تکنیک های طیف سنجی برای تجزیه و تحلیل مولکول های زیستی تبدیل شده است.

آهنربای NMR مسلماً مهمترین قسمت طیف سنج NMR است. آهنربای NMR یکی از گرانترین اجزای سیستم طیف سنج رزونانس مغناطیسی هسته ای است. تکنولوژی آهنربای NMR از زمان توسعه NMR به میزان قابل توجهی تکامل یافته است. آهنرباهای اولیه NMR هسته آهن دائمی یا الکترومغناطیس بودند که میدانهای مغناطیسی کمتر از 1.5 T. تولید می کردند. امروزه اکثر آهنرباهای NMR از نوع ابررسانا هستند.