رزونانس پارامغناطیسی الکترون (EPR) ، که به آن رزونانس اسپین الکترون (ESR) نیز گفته می شود ، یک تکنیک رزونانس مغناطیسی است که انتقال رزونانس بین حالتهای انرژی الکترونهای جفت نشده را در یک میدان مغناطیسی کاربردی تشخیص می دهد.

سیستم EPR عموماً از یک سیستم آهنربایی ، یک سیستم مایکروویو و یک سیستم تشخیص الکترونیکی تشکیل شده است. بر اساس این اصل که میدان مغناطیسی اصلی میدان مغناطیسی را ایجاد می کند ، سیستم آهن ربا به طور کلی به الکترومغناطیس ، آهنرباهای دائمی و آهنرباهای ابررسانا تقسیم می شود. در حال حاضر معمولاً از آهنرباهای دائمی و الکترومغناطیس استفاده می شود.

آهنرباهای دائمی می توانند مغناطیس را به طور دائمی حفظ کنند ، هزینه های ساخت و نگهداری آنها نسبتاً کم است و می توان آنها را به صورت باز و قطر بزرگ طراحی کرد ، که برای بیماران مبتلا به کلاستروفوبیا مفید است.

آهنربای باز بزرگ 0.041T EPR تولید شده توسط CSJ یک آهنربای دائمی است. آهنرباهای دائمی برای ایجاد یک میدان مغناطیسی ساکن پایدار استفاده می شود ، سیم پیچ رفت و برگشت برای ایجاد یک میدان مغناطیسی بایاس و یک سیم پیچ مدولاسیون برای ایجاد یک میدان مغناطیسی تعدیل شده فعال می شود. این دستگاه با اجزای دیگر برای تولید یک سیگنال رزونانس پارامغناطیس الکترونیکی کار می کند و در نتیجه نمونه آزمایش را ترکیب می کند. تجزیه و تحلیل ، وضعیت و غیره