آرایه آهنربایی Halbach آرایش خاصی از آهنرباهای دائمی است که میدان مغناطیسی را در یک طرف آرایه قوی تر می کند، در حالی که میدان مغناطیسی را در طرف دیگر به نزدیک صفر می رساند. این با میدان مغناطیسی اطراف یک آهنربا بسیار متفاوت است. با یک آهنربا، میدان مغناطیسی با قدرت برابر در دو طرف آهنربا دارید.

این اثر در ابتدا توسط جان سی. مالینسون در سال 1973 کشف شد و این ساختارهای "شار یک طرفه" در ابتدا توسط او به عنوان یک کنجکاوی توصیف شد. در دهه 1980، فیزیکدان کلاوس هالباخ ​​به طور مستقل آرایه هالباخ ​​را برای متمرکز کردن پرتوهای ذرات، الکترون ها و لیزرها اختراع کرد.

آرایه های آهنربایی معمول هالباخ ​​خطی و استوانه ای هستند. ساختارهای آرایه خطی عمدتاً در موتورهای خطی مانند قطار maglev استفاده می شود. ساختار آرایه استوانه ای عمدتاً در موتورهای آهنربای دائمی مانند موتور پمپ جریان خون در سیستم پیشرانه خون قلبی استفاده می شود. میدان مغناطیسی متمرکز ساختار آرایه استوانه ای نیز برای لوله های موج سفر برای ماهواره های ارتباطی، مگنترون های مایکروویو رادار و غیره مناسب است.