تشدید پارامغناطیس الکترون (EPR) که رزونانس اسپین الکترون (ESR) نیز نامیده می‌شود، یک تکنیک تشدید مغناطیسی است که انتقال رزونانس بین حالت‌های انرژی الکترون‌های جفت نشده در یک میدان مغناطیسی اعمال شده را تشخیص می‌دهد.

سیستم EPR به طور کلی از یک سیستم آهنربا، یک سیستم مایکروویو و یک سیستم تشخیص الکترونیکی تشکیل شده است. سیستم آهنربا بر اساس این اصل که میدان مغناطیسی اصلی میدان مغناطیسی را ایجاد می کند، به طور کلی به آهنرباهای الکتریکی، آهنرباهای دائمی و آهنرباهای ابررسانا تقسیم می شود. در حال حاضر معمولاً از آهنرباهای دائمی و آهنرباهای الکتریکی استفاده می شود.

آهنرباهای دائمی می توانند به طور دائمی مغناطیس را حفظ کنند، هزینه ساخت و نگهداری آنها نسبتاً کم است و می توان آنها را به صورت باز و قطر بزرگ طراحی کرد که برای بیماران مبتلا به کلاستروفوبیا یک موهبت است.

آهنربای EPR با بازشو فوق العاده بزرگ 0.041T تولید شده توسط CSJ یک آهنربای دائمی است. آهنرباهای دائمی برای تولید یک میدان مغناطیسی ثابت استفاده می‌شوند، سیم‌پیچ جارو برای تولید یک میدان مغناطیسی بایاس و سیم پیچ مدولاسیون برای تولید یک میدان مغناطیسی مدوله‌شده انرژی می‌گیرد. برای تولید سیگنال تشدید پارامغناطیس الکترونیکی با اجزای دیگر کار می کند و در نتیجه نمونه آزمایشی را تشکیل می دهد. تجزیه و تحلیل وضعیت و غیره