تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یک فناوری تصویربرداری غیر تهاجمی است که تصاویر آناتومیکی با جزئیات سه بعدی تولید می کند. اغلب برای تشخیص بیماری، تشخیص و نظارت بر درمان استفاده می شود.

اسکنرهای MRI مخصوصاً برای تصویربرداری از قسمت‌های غیر استخوانی یا بافت‌های نرم بدن مناسب هستند. آنها با توموگرافی کامپیوتری (CT) تفاوت دارند، زیرا از پرتوهای یونیزان آسیب‌رسان اشعه ایکس استفاده نمی‌کنند. مغز، نخاع و اعصاب، و همچنین عضلات، رباط‌ها و تاندون‌ها با MRI بسیار واضح‌تر از عکس‌برداری معمولی با اشعه ایکس و CT دیده می‌شوند. به همین دلیل اغلب از MRI ​​برای تصویربرداری از آسیب های زانو و شانه استفاده می شود.

در مغز، MRI می تواند بین ماده سفید و ماده خاکستری تمایز قائل شود و همچنین می تواند برای تشخیص آنوریسم و ​​تومور استفاده شود. از آنجایی که MRI از اشعه ایکس یا پرتوهای دیگر استفاده نمی کند، زمانی که تصویربرداری مکرر برای تشخیص یا درمان، به ویژه در مغز، مورد نیاز است، روش تصویربرداری انتخابی است.

MRI از آهنرباهای قدرتمندی استفاده می کند که یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد می کند که پروتون های بدن را مجبور می کند تا با آن میدان هماهنگ شوند. آهنربا جزء اصلی سیستم MRI است و قدرت میدان مغناطیسی، پایداری و یکنواختی آن تأثیر زیادی بر تصاویر MRI دارد.

آهنربای دائمی تولید شده توسط CSJ، که می تواند برای بازرسی کل بدن مورد استفاده قرار گیرد، از مواد مغناطیسی دائمی خاکی کمیاب با کارایی بالا، طراحی سرکوب جریان گردابی، ساختار آهنربا را بهینه می کند، منطقه کوچکی را اشغال می کند، هزینه نصب پایین دارد و دارای درجه بالایی است. باز بودن، کم هزینه های نگهداری و عملیاتی سیستم.