الکترون نوعی ذره بنیادی با جرم معین و بار منفی است. می تواند دو نوع حرکت را انجام دهد. یکی حرکت در مدار حول هسته و دیگری چرخش بر روی محوری است که از مرکز آن می گذرد. از آنجایی که حرکت الکترون ها باعث تولید گشتاور می شود، جریان ها و گشتاورهای مغناطیسی در حین حرکت تولید می شوند. در میدان مغناطیسی ثابت اعمال شده H، گشتاور مغناطیسی الکترون مانند یک میله یا سوزن مغناطیسی کوچک عمل می کند. از آنجایی که عدد کوانتومی اسپین الکترون 1/2 است، الکترون فقط دو جهت در میدان مغناطیسی خارجی دارد: یکی موازی با H است که مربوط به سطح انرژی کم است، انرژی 1/2-gβH است. یکی ضد موازی با H، مربوط به سطح انرژی بالا، انرژی +1/2gβH است، و اختلاف انرژی بین دو سطح gβH است. اگر در جهت عمود بر H، موج الکترومغناطیسی فرکانس v را به شرط hv=gβH اضافه کنیم، الکترون های سطح کم انرژی انرژی موج الکترومغناطیسی را جذب کرده و به سطح انرژی بالاتر می پرند که به آن تشدید پارامغناطیس الکترونیکی می گویند. .